Honda Civic 5D 1.8 I-VTEC 142 KM 6 MT

Na dzień dobry: Na jazdę próbną z szefem salonu.

Zdjęcia przedstawiają wersję wyposażenia Executive

Honda Civic to model z 31-letnią historią. Samochód legenda, przede wszystkim znany ze swojej długowieczności i bezawaryjności (w pewnym okresie także z rdzą pożerającą karoserię…) oraz z modelem Type R. Z tą świadomością podjechałem pod salon Hondy oglądając piękny, wczesnojesienny zachód słońca nad aglomeracją śląską. W salonie kolejki były nawet do toalety, wszędzie naprawdę bardzo dużo ludzi. Pan z obsługi sprzedaży zaprosił mnie do poczekalni, która była urządzona tak, że chciało się czekać jak najdłużej. Po chwili podszedł ponownie i poinformował mnie, że wszyscy sprzedawcy są zajęci, więc na jazdę próbną pojadę… z szefem salonu. To całkiem miła odmiana w opozycji do uprzednio opisywanych wypadków. I uprzedzając nieznacznie fakty: była to jazda próbna we wzorowej atmosferze. Takiej obsługi życzę wszystkim w każdym salonie!

Samochód: Futurystycznie, ale jednak znajomo.

źródło: http://honda.pl/upload/multimedia/1919/honda-civic-5d-2012-201_main.jpg

Civic dziewiątej generacji jest produkowany od 2011 roku, bazuje w dużej mierze na ósemce, która wprawiła cały motoryzacyjny świat w osłupienie swoim kosmicznym i agresywnym sportowym wyglądem. Na pierwszy rzut oka widać, że niewiele się zmieniło. A jednak zmieniło się. Żeby to wyjaśnić, pozwolę sobie przytoczyć słowa jadącego ze mną szefa salonu: designerzy i projektanci Hondy wiedzieli, że sukcesu VII edycji nie uda się szybko powtórzyć. Dlatego wzięli to, co było dobre i jedynie odświeżyli kilka detali. Co do wyposażenia i ergonomii wnętrza, to na dobrą sprawę, ten samochód stworzyli klienci. To ich głosy przyczyniły się na przykład do zwiększenia pojemności bagażnika.

Jeśli więc marka bazuje w projektowaniu najczęściej kupowanego modelu na opiniach swoich użytkowników, to czego chcieć więcej?

Auto testowe, CIVIC 5D, posiadało silnik 1.8 I-VTEC wyposażona na cennikowym poziomie COMFORT (69 200 PLN). Standardowym wyposażeniem jest climatronic, 16'' alufelgi, fotochromatyczne lusterko wsteczne, tempomat i multifunkcyjna kierownica. Za tą cenę (pamiętajmy, że to Honda) Civic w drugiej najtańszej wersji wyposażenia oferuje naprawdę sporo. Moc przekazywana jest na układ jezdny przez manualną szóstkę.

Z zewnątrz: Spełnione marzenie młodych duchem.

Civic to auto z bardzo specyficzną stylistyką nadwozia. Jedni je kochają, inni nienawidzą, ale jedno jest pewne – obok tego samochodu nie da przejść się obojętnie. Ten model Hondy od lat jest obiektem marzeń, ale ze względu na cenę młody człowiek rzadko kiedy może pozwolić sobie na taki zakup. Dlatego, jak zauważyłem, w nowych Civicach (tej, jak i poprzedniej generacji) często zobaczyć można pana w średnim wieku, który z werwą rusza z pod świateł, wykorzystując w pełni potencjał ukrytego pod maską I-VTECa. Auto wygląda sportowo, a klasykę zostawiono dla sedana (świetna polityka marki – z niczego nie zrezygnowano). Świetnie prezentują się światła LED do jazdy dziennej, jak i tylny parapet w poprzek szyby tylnej. O gustach się nie dyskutuje. Ale mnie Civic bardzo się spodobał.

Wewnątrz: Prawie koniec z klątwą japończyka.

Powyższy tytuł nie jest w żadnym wypadku przejawem nacjonalizmu czy niechęci do mieszkańców Japonii. Jeśli ktoś miał kiedyś japoński samochód, to aż do końcówki ubiegłego dziesięciolecia można był stylistykę wnętrz tych aut opisać jednym słowem: plastik. Twardy i mało estetyczny, ale za to ascetyczny i pozbawiony polotu wygląd deski rozdzielczej. Od kilku lat zaczyna się to zmieniać, co widać zarówno w Hondzie, jak i Toyocie, Subaru, czy Suzuki. W Civicu IX, mając w pamięci jej poprzedniczki, sytuacja przedstawia się bardzo dobrze, choć na tle konkurencji aut kompaktowych jest tylko dobrze, zwłaszcza, jeśli chodzi o materiały wykończenia wnętrza. Bardzo estetycznie i futurystycznie zarazem przedstawiają się ekrany oraz elektroniczne zegary. Ukłon za skierowaną w stronę kierowcy konsolę środkową. W samochodzie jest mnóstwo przestrzeni, zarówno z przodu jak i na tylnej kanapie. Bagażnik należy do największych w swojej klasie. Fotele są naprawdę wygodne i dobrze podpierają boki. Obsługa przyrządów jest prosta i intuicyjna, wszystko znajduje się na swoim miejscu – jedynym problemem okazała się obsługa komputera pokładowego. Wielką wpadką stylistyczną są boczne nawiewy – ich atrapy wyglądają jak żywcem wyjęte z Małego Fiata. Próbując znaleźć dobre określenie, z całą odpowiedzialnością stwierdzam, że są obrzydliwe.

Jazda: Magia wysokich obrotów.

Motor 1.8 I-VTEC legitymuje się mocą 142 koni mechanicznych i momentem obrotowym na poziomie 174 Nm przy 4300 obrotach na minutę. Jaki z tego wniosek? Samochód kocha wysokie, naprawdę wysokie obroty. Dźwięk silnika i wydechu nie powala z racji dobrze wygłuszonego wnętrza, jednak uważni słuchacze zauważą charakterystyczny dla Hondy pomruk . Przy spokojnej jeździe, auto reaguje na wciśnięty gaz bardzo dobrze, a szalenie precyzyjne sprzęgło i skrzynia biegów dają radość nawet w sznurze samochodów w godzinach szczytu. Zawieszenie (z przodu McPherson, z tyłu belka skrętna) świetnie daje sobie radę z masą samochodu nawet w ciasnych zakrętach, a perfekcyjnie wyważony środek ciężkości, jak to w japończykach praktycznie eliminuje potrzebę używania ESP. Płynnie, żwawo, a kiedy trzeba to głośno i szybko (prędkość maksymalna 215 km/h). Jeśli pojedziemy oszczędnie, komputer poinformuje nas o tym komunikatem graficznym po zakończonej jeździe – na wyświetlanym drzewku pokaże się kolejny listek, lub wyrośnie całkiem nowa roślinka. Im więcej drzewek, tym… fajniej? Poza tym ekopatentem, Honda jeździ jak Honda, i oby tak zostało.

Zaskoczyło mnie pozytywnie: świetna praca całego zespołu napędowego, komfortowe i odpowiednio sztywne zawieszenie, dobry poziom wyposażenia standardowego,  przestrzeń w samochodzie, sportowy zadzior

Zaskoczyło mnie negatywnie: jakość wykonania nawiewów bocznych, bardzo wysokie ceny wersji z silnikami diesela, przestarzała skrzynia automatyczna, dostępna tylko z jednym silnikiem, krótka lista opcji wyposażenia dodatkowego

Prezencja                                                                           5

Ergonomia z zewnątrz                                                       4

Ergonomia wnętrza                                                            5

Wyposażenie standardowe                                               4

Skuteczność hamowania / poczucie bezpieczeństwa        5

Bagażnik / schowki / przestrzeń wewnątrz kabiny            6

Nowatorskie rozwiązania                                                   4

Silnik / napęd                                                                     6

            Radość zjazdy                                                                    5

Cena                                                                                  3

Razem: 47/60

Podsumowanie: Civic w życiowej formie.

Inżynierowie i projektanci Hondy spisali się na medal. Oni naprawdę wiedzą, jak zrobić dobry samochód kompaktowy, trochę rodzinny, bardzo sportowy, trochę ekonomiczny, bardzo widowiskowy. Auto jest po prostu bardzo dobre pod każdym względem, może poza trochę wysoką ceną, ale przynajmniej nie ma wątpliwości za co płacimy. Każdy kilometr pokonany Hondą Civic 5D do kilometr napędzany adrenaliną, przejechany z uśmiechem na twarzy. No i możemy hodować drzewka!

Ocena końcowa:  8/10